بررسی کامل سندروم روده تحریک پذیر
این مطلب در ادامه بررسی کامل سندروم روده تحریک پذیر است که از این لینک میتوانید به مطالعه بخش اول بپردازید.
درمان بیماری روده تحریک پذیر
در حال حاضر هیچ درمان خاصی برای این بیماری وجود ندارد. با این حال، اگر فرد مبتلا از عوامل محرک دوری کند، رژیم غذایی مناسبی داشته باشد و به توصیههای پزشک خود عمل کند، به طور قابل توجهی میتواند عوامل بیماری را کاهش داده و از پیشرفت آن جلوگیری کند. بهتر است بگوییم که این درمانها در کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی موثرند.
مواردی که برای این بیماری مفیدند:
- مدیریت رژیم غذایی
- اجتناب از مصرف برخی از آدامسها، غذاهای رژیمی و شیرینیهای بدون قند (به دلیل ایجاد اسهال)
- مصرف بیشتر غذاهایی با پایه جو دوسر برای کاهش گاز یا نفخ شکم
- محدود کردن مصرف الکل
- اجتناب از مصرف نوشابههای گازدار و نوشیدنیهای خیلی شیرین
- محدود کردن مصرف برخی میوهها و سبزیجات
- نوشیدن حداقل ۸ فنجان آب در روز
- پرهیز از مصرف گلوتن
همچنین در نظر داشته باشید که هر ۳ وعدهی غذایی، باید در برنامه روزانه شما باشند و هیچ وعدهای حذف نشود. به علاوه، غذای خود را هر روز در یک زمان مشخص آماده کنید. از تند غذا خوردن دوری کرده و آن را بدون عجله و آرام میل کنید.
- کنترل اضطراب و استرس
- انجام تمرینات آرامسازی ذهن، از جمله مدیتیشن
- فعالیتهایی مانند یوگا
- داشتن ورزش بدنی منظم
- مراجعه به مشاوره یا روانشناس
مصرف دارو
داروهای ضد اسپاسم: جهت کاهش درد عضلات روده و گرفتگی شکم
داروهای ملین: جهت رفع یبوست
داروهای ضد تحریک: جهت کاهش علائم اسهال
آلوسترون: موثر در اسهال
آمیتیزا: موثر در یبوست
ریفاکسیمین و آنتی بیوتیک: کاهش اسهال
الوکسادولین: جهت مصرف در موارد بسیار شدید و پیشرفته
توجه:
موارد عنوان شده فقط برخی از مهمترین داروهای روده تحریک پذیر هستند که فقط تحت نظر پزشک تجویز میشوند. بنابراین از مصرف خودسرانه آنها خودداری کرده و ابتدا با پزشک مشورت کنید. باز هم تاکید میکنیم از مصرف خودسرانه این داروها پرهیز کنید.
درمان روانشناختی
گاهی این دردها بسیار شدید شده و افراد را از نظر ذهنی هم دچار مشکل میکنند. در این مواقع تمرینات ذهنی و فیزیکی نیز توصیه میشوند تا در کاهش دردهای جسمی و روانی موثر باشند:
هیپنوتیزم درمانی:
این کار میتواند به تغییر نحوه پاسخ دادن ذهن ناخودآگاه به علائم جسمی، کمک کند.
درمان شناختی-رفتاری (CBT):
این مورد به افراد کمک میکند تا از طریق تکنیکهای آرامسازی و نگرش مثبت، استراتژیهای متفاوتی را برای مقابله با شرایط اتخاذ کنند.
ورزش:
فعالیت بدنی همچنین میتواند به کاهش علائم در برخی افراد کمک کند. البته حتما باید نوع ورزش و شدت آن را با توصیه پزشک انتخاب کنید.
بیماری های مرتبط با سندروم روده تحریک پذیر
یبوست: فرد دچار درد معده، ناراحتی، نفخ، تاخیر در مدفوع، مدفوع سفت یا برآمده میشود.
اسهال: احتمال ایجاد درد معده، نیاز فوری به توالت، حرکات رودهای بسیار مکرر یا مدفوع آبکی، وجود دارد.
مدفوع متناوب: در این حالت فرد هم یبوست و هم اسهال را تجربه میکند.
تشخیص سندروم روده تحریک پذیر
تا همین اواخر، هیچ تصویربرداری یا آزمایش خاصی برای تشخیص روده تحریک پذیر وجود نداشت. اما متخصصان اکنون میتوانند با انجام آزمایش خون به طور دقیق مشخص کنند که فرد به این بیماری مبتلا است یا خیر.
بسیاری از افراد به مرور زمان انواع مختلف سندروم روده تحریک پذیر را تجربه میکنند. پزشک برای تشخیص ابتدا سوالاتی را از مراجعهکننده میپرسد، به عنوان مثال:
- آیا در عادات روده، مانند اسهال یا یبوست تغییری ایجاد شده است؟
- آیا درد و ناراحتی در شکم وجود دارد؟
- هر چند وقت یکبار فرد احساس نفخ میکند؟
سپس در صورت نیاز آزمایشهایی انجام میشوند که به تایید یا رد بیماری کمک میکنند، از جمله:
- آزمایش خون
- تست حساسیت به لاکتوز
- آزمایش مدفوع
- سیگموئیدوسکوپی و کولونوسکوپی
- غربالگری سرطان روده بزرگ
در این بین افرادی که سابقه خانوادگی بیماریِ التهابی روده، سرطان روده بزرگ یا بیماری سلیاک دارند و افرادی که سابقه سرطان تخمدان دارند نیز ممکن است به آزمایشهای بیشتری نیاز داشته باشند. همچنین گاهی این علائم در افراد بالای ۶۰ سال میتواند خطر ابتلا به سرطان روده را نشان دهند. سندروم روده تحریک پذیر میتواند باعث یبوست، اسهال و مدفوع متناوب شود.
راه های جلوگیری از سندروم روده تحریک پذیر
از آنجا که هیچ دلیل شناخته شدهای برای سندروم روده تحریک پذیر وجود ندارد، نمیتوانید از آن پیشگیری یا اجتناب کنید. بنابراین هر زمان که متوجه این علائم شدید، برای جلوگیری از پیشرفت آنها اقدام کنید. پزشک میتواند با یک برنامه غذایی سالم به شما کند. در نتیجه پس از چند هفته یا چند ماه، متوجه بهبود چشمگیر خود خواهید شد.