بررسی علل ایجاد تاری دید در بارداری
به احتمال زیاد شما درباره بسیاری از عوارض جانبی بارداری، مانند تهوع صبحگاهی، تورم مچ پا و موارد دیگر مطالبی را شنیده‌اید، اما برخی از زنان ممکن است مشکلات دیگری که کمتر شایع هستند را نیز تجربه کنند. شاید درباره عوارض چشمی که ممکن است در دوران بارداری بروز پیدا کند، مطالبی را نشنیده باشید، اما زنان بردار ممکن است دچار تاری دید شوند. در ادامه این مطلب سایت کلینیک شبانه روزی فولادشهر علل ایجاد تاری دید در بارداری را مورد بررسی قرار می دهیم.
بروز تاری دید در بارداری لزوماً به این معنی نیست که باید نگران وضعیت سلامتی خود باشید. با این حال، در صورتی که این عارضه برای شما اتفاق افتاد، باید با پزشک خود صحبت کنید. زیرا تاری دید می‌تواند با شرایط پزشکی شدید مرتبط با بارداری همراه باشد. تاری دید در بارداری اغلب پس از سه ماهه اول رخ می‌دهد و می‌تواند تا پایان بارداری ادامه یابد. برخی از زنان در کنار سایر عوارض شایع بارداری، ممکن است که تاری دید را نیز تجربه کنند. هورمون‌های بارداری می‌توانند باعث شوند زنان تغییرات بینایی را تجربه کنند و برخی حتی برای بهبود بینایی معمولاً نیاز به تنظیم نسخه عینک خود خواهند داشت.
به طور کلی، تاری دید در حدود ۱۵ درصد از زنان باردار در مراحل مختلف اتفاق می‌افتد. در حالی که بروز تاری دید در دوران بارداری می‌تواند شما را در مورد ابتلا به یک مشکل جدی نگران کند، تاری دید اغلب ناشی از نوسانات هورمون‌های بارداری است. بیشتر افراد پس از زایمان متوجه خواهند شد که بینایی‌شان به حالت عادی باز‌گشته است.
دلایل ایجاد تاری دید در بارداری
هر کسی که باردار بوده است، می‌داند که چگونه هورمون‌ها می‌توانند شرایط کلی بدن را دچار تغییرات جدی کنند. به عنوان مثال، هورمون‌ها می‌توانند باعث تغییر خلق و خوی زنان باردار شوند. همچنین هورمون‌های بارداری می‌توانند باعث بروز تهوع صبحگاهی و بیزاری از غذا نیز شوند. بنابراین احتمالاً جای تعجب نخواهد بود که بدانید تاری دید در دوران بارداری نیز با تغییر سطح هورمون‌ها در بدن ارتباط زیادی دارد. نوسانات هورمونی حتی مسئول بروز تورم در دوران بارداری است. متأسفانه، مایعات فقط در پاها یا قسمت پایین بدن باقی نمی‌مانند.
مایعات می‌توانند در چشمان زنان باردار نیز جمع شوند. احتباس آب می‌تواند فشار را در کره چشم افزایش دهد و قرنیه شما را ضخیم‌تر کند و در نتیجه باعث بروز تاری دید شود. تغییرات هورمونی ممکن است با تولید اشک نیز تداخلاتی داشته باشد. اگر چشمان شما اشک کمتری تولید کند، دید شما تار می‌شود. خبر خوب این است که تاری دید در دوران بارداری معمولا یک مشکل جدی نیست. بله، تاری دید یک عارضه نامطلوب و آزار دهنده است، اما به احتمال زیاد در فعالیت‌های روزانه تداخلی به همراه نخواهد داشت. این نکته بدان معنا نیست که نمی‌توانید اقدامات احتیاطی را برای حفظ سلامتی خود انجام دهید.
اگر پشت فرمان احساس راحتی نمی‌کنید، تا زمانی که بینایی‌تان به حالت عادی بازگردد، بهتر است که شخص دیگری رانندگی کند. به طور کلی، زنان به علل زیادی ممکن است در بارداری دچار تاری دید شوند. تاری دید ممکن است ناشی از موارد زیر باشد:
کاهش تولید اشک
هورمون‌های بارداری اغلب تولید اشک را کاهش می‌دهند که منجر به بروز خشکی و تحریک چشم می‌شود.
فشار چشم
تغییرات هورمونی، به عنوان مثال افزایش قابل توجه سطح استروژن، می‌تواند باعث تجمع مایع در چشم شود، این وضعیت درست مانند تجمع مایع در مچ پا است. این تجمع مایع می‌تواند شکل چشم و بینایی شما را تغییر دهد.
ضعف سیستم ایمنی
در حالی که ضعف سیستم ایمنی به تنهایی ممکن است بینایی شما را تغییر ندهد، بیماری‌های همراه با آن می‌توانند باعث بروز این وضعیت شوند. پاسخ ایمنی بدن شما به سمت محافظت از کودک شما هدایت می‌شود، اما این مسئله می‌تواند شما را در برابر بیماری‌ها، از جمله عفونت‌های چشمی مانند اختلال ملتحمه آسیب پذیرتر کند.
کاهش دید محیطی
پزشکان مطمئن نیستند که چه چیزی باعث می‌شود که دید محیطی زنان در دوران بارداری دچار مشکل شود، اما بسیاری به این نتیجه رسیده‌اند که این اختلال احتمالاً یکی دیگر از عوارض جانبی تغییرات هورمونی در دوران بارداری است.
پلک‌های رنگی
ملاسما معمولا در دوران بارداری رخ می‌دهد و می‌تواند نواحی اطراف چشم شما را نیز تحت تاثیر خود قرار دهد.
کلینیک آریا کلینیک شبانه روزی فولادشهر را در اینستاگرام دنبال کنید
خطرات دیگری همراه با تاری دید
اگرچه علل فوق به طور کلی بی ضرر هستند، با این حال زنان باردار گاهی اوقات با خطرات دیگری همراه با تاری دید رو به رو می‌شوند. اگر با یکی از شرایط زیر رو به رو هستید و بینایی شما تغییر پیدا کرده است، حتماً و فوراً با پزشک معالج خود تماس بگیرید. این اختلالات، عبارت‌اند از:
پره اکلامپسی
پره اکلامپسی یک عارضه خطرناک اما قابل درمان است که در حدود هفته بیستم بارداری یا بعد از آن رخ می‌دهد. این بیماری با علائم فشار خون بالا در زنانی همراه است که قبل از بارداری فشار خون طبیعی داشتند. برخی از زنان هیچ نشانه‌ای را از این عارضه تجربه نمی‌کنند، اما در صورت عدم درمان می‌تواند به مادر و نوزاد آسیب برساند.
دیابت بارداری
این وضعیت در زنانی که قبل از بارداری به اختلال دیابت مبتلا نبودند، رخ می‌دهد. بسیاری از افراد علائمی را تجربه نمی‌کنند، اما کسانی که این علائم را تجربه می‌کنند باید وضعیت خود را تحت نظر داشته باشند و اگر اقداماتی مانند کنترل رژیم غذایی و ورزش آن را مدیریت نکرد، گاهی اوقات باید با تزریق پزشک دارو مصرف کنند. در حالی که این اختلال معمولاً پس از تولد خود به خود برطرف می‌شود، افرادی که در دوران بارداری به آن مبتلا هستند، بعداً در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به دیابت نوع ۲ خواهند بود.