علت
علت دیابت نوع 1 در کودکان ناشناخته اند. دانشمندان مشاهده نموده اند که سیستم ایمنی بدن اکثر مردم مبتلا به دیابت نوع 1 -که معمولا با باکتری ها و ویروس های مضر می جنگد- اشتباها سلول های تولید کننده انسولین یعنی سلولهای جزیره ای (islet) در پانکرانس را خراب می کند .ژنتیک ممکن است نقش مهمی را در این فرایند بازی کند، و قرار گرفتن در معرض ویروس های خاص ممکن است محرک و تشدید کننده بیماری باشد.
انسولین عامل اصلی ورود قندها به داخل سلول است
بنابر دلایل مذکور، سلولهای جزیره ای پانکراس به طور ناگهانی خراب می شوند و بچه های شما یا اصلا انسولین تولید نمی کنند یا مقدار بسیار کمی خواهند داشت. هورمون انسولین به طور طبیعی کمک می کند که گلوکز برای فراهم کردن انرژی برای ماهیچه ها و بافت ها وارد سلولها ی بدن شود . انسولین از پانکراس می آید غده ای که درست پشت معده واقع شده است. وقتی که همه چیز روال طبیعی و سالم داشته باشد پانکرانس انسولین را در جریان خون ترشح می کند. هورمون انسولین نقشی کلیدی را در ورود گلوکز به سلولهای بدن بازی می کند و انسولین مقدار قند جریان خون را کاهش می دهد و آن را به داخل سلول ها منتقل می کند.
کبد به عنوان ذخیره گلوکز و مرکز تولید کننده گلوکز بدن عمل می کند.
وقتی که سطح انسولین بدن پایین باشد( برای مثال مواقعی که غذا نخورده اید) کبد گلیکوژن ذخیره شده را رها می کند
که سپس گلیکوژن برای نگه داری سطح قند خون شما در یک محدوده نرمال، به گلوکز تبدیل می شود.
سطح پرخطر قند در جریان خون
در دیابت های نوع 1 مواردی که در پاراگراف قبلی توضیح داده شد اتفاق نمی افتد
زیرا هیچ انسولینی برای ورود گلوکز به داخل سلولها وجود ندارد .
بنابراین در نهایت قند در جریان خون کودکتان افزایش می یابد،
و این موضوع می تواند تهدیدی برای زندگی و سلامت فرزندتان محسوب گردد .
دلایل دیابت نوع1 از دلایل دیابت نوع 2 متفاوت هستند .
در دیابت نوع 2 سلولهای جزیره ای همچنان در حال انجام دادن وظایف خود هستند،
اما بدن به انسولین مقاومت پیدا می کند یا پانکرانس انسولین کافی تولید نمی کند.
ولی در دیابت نوع 1 انسولین در بدن فرد موجود نیست و نیازمند تزریق و دریافت انسولین می باشد.
عوامل خطر
عوامل خطر شناخته شده زیادی برای دیابت نوع 1 وجود ندارند ،
گرچه محققان در تلاش هستند میزان اهمیت احتمالی برخی عوامل خطر شناخته شده را مطالعه نمایند.
این عوامل خطر عبارتند از:
- تاریخچه خانوادگی: هر فردی که والدین و یا خواهر و برادرش به دیابت نوع 1 مبتلا بوده باشند خطر ابتلا به این بیماری در وی کمی افزایش می یابد.
- ژنتیک:برخی ژنهای خاص در افزایش شانس ابتلا به دیابت های نوع 1 موثر هستند .در بعضی موارد(معمولا آزمایش های بالینی ) ممکن است ازتست ژنتیک استفاده شود برای تعیین کردن اینکه آیا کودکی که سابقه خانوادگی دیابت های نوع 1 را دارد مستعد ابتلا به این بیماری هست و یا خیر.
- در معرض ویروس بودن: ویروسEpstein-Barr،coxsackievirus،mumps یاcytomegalovirus ممکن باعث شروع تخریب اتوایمیون (بیماری خودایمنی) سلولهای جزیره ای پانکراس شود یا ممکن است ویروس مستقیما به سلولهای جزیره ای حمله کند.
- سطوح پایین ویتامینD: تحقیقات نشان می دهند که ویتامینD دارای نقش پیش گیری کننده گی برای ابتلا به دیابت نوع 1 می باشد. هرچند دریافت زود هنگام شیر گاو در شیرخوار (به عنوان منبع رایجی از ویتامینD) با افزایش خطر دیابت نوع 1 مرتبط است.
- دیگرعوامل رژیمی: اسید های چرب امگا 3 می توانند برخی محافظت ها راعلیه دیابت های نوع 1 ایجاد کنند، در مقابل آن نوشیدن آبی که حاوی نیترات باشد می تواند خطر بیماری را افزایش دهد. به علاوه، زمان افزودن غلات به رژیم غذایی نوزاد ممکن باعث بر میزان خطر ابتلا به دیابت های نوع 1 در آنها موثر باشد. .یک آزمایش تجربی نشان داد که سنین بین 3 و 7 ماهگی زمان مطلوبی برای آشنا کردن کودک با غلات است. دیگر عوامل خطر احتمالی شامل کم بودن سن مادر (کمتر از 25 سال)، فشارخون بالای مادر در طول بارداری و نیز عفونت تنفسی یا یرقان در نوزاد که درست بعد از تولد اتفاق می افتد.