مقاله ای که امروز در سایت کلینیک شبانه روزی فولادشهر برای شما همراهان گردآوری شده است. به مطالعه روش های روش های پیشگیری از بروز دمل خواهد پرداخت. اقداماتي وجود دارند كه افراد مي توانند براي جلوگيري از تشكيل دمل از آنها استفاده كنند، اگرچه دمل كاملاً قابل پيشگيري نيست. بهداشت مناسب و استفاده منظم از صابونهای ضد باکتری میتوانند از جمع شدن باکتریها بر روی پوست جلوگیری کنند.
این میتواند احتمال آلودگی فولیکولهای مو را کاهش داده و از تشکیل دمل نیز جلوگیری کند. در برخی شرایط، یک متخصص مراقبتهای بهداشتی ممکن است پاک کنندههای خاصی را برای کاهش بیشتر باکتریهای پوست توصیه کند.
هنگامی که پیازهای پشت بازوها یا اطراف رانها به طور مداوم ملتهب میشوند، میتوان به طور منظم از برس ساینده (برس لوفا) در دوش برای کمک به شکستن شاخههای روغن و تجمع اطراف فولیکولهای مو استفاده کرد. با اجتناب از فشار مستقیم مداوم یا تحریک ناحیه باسن در هنگام ملتهب شدن فولیکول موی محلی، میتوان از کیستهای پیلونیدال جلوگیری کرد. در آن مرحله، تمیز کردن و خشک کردن منظم با صابون و آب گرم نیز میتواند مفید باشد.
برای آکنه و هیدرادنیت شیاف ممکن است آنتی بیوتیکهای موضعی یا خوراکی به صورت طولانی مدت مورد نیاز باشند تا از تشکیل مجدد آبسه جلوگیری کنند. همانطور که در بالا ذکر شد، برداشتن جراحی غدد عرق در پوست درگیر ممکن است لازم باشد. داروهای دیگری مانند ایزوترتینوئین (Accutane) میتواند برای آکنه کیستیک استفاده شود و در برخی از بیماران مبتلا به هیدرادنیت شیاف مفید بوده باشد. عود در بیماران مبتلا به هیدرادنیت شیاف معمول است.
تشخیص دمل میتواند با مشاهده علائم و نشانههای معمولی انجام شود. برای تشخیص آن، آزمایش خون یا آزمایشات آزمایشگاهی تخصصی لازم نیست. اگر عفونت در آن به بافتهای عمیق تری گسترش یافته باشد یا گسترده باشد، ممکن است نمونهای از چرک گرفته شود تا نوع دقیق باکتریهای مسئول عفونت شناسایی شود. این مهم میتواند به انتخاب آنتی بیوتیکها برای درمان کمک کند.