روش های جراحی اندومتریوز

بررسی روش های جراحی اندومتریوز

در این مطلب سایت کلینیک شبانه روزی فولادشهر روش های جراحی اندومتریوز را مورد بررسی قرار خواهیم داد. جراحی اندومتریوز به صورت برداشتن اندومتریوز با حفظ رحم و جراحی برداشتن رحم انجام می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود:

از بین بردن اندومتریوز

در افرادی که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خواهند باردار شوند یا باروری خود را حفظ کنند. جراحی بر روی برداشتن بافت مشابه آندومتر صورت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیرید. این رایج ترین و محافظه کارانه ترین شکل جراحی است. در این جراحی هدف جراح حذف چسبندگی و ضایعات اطراف آن است. چسبندگی ها نوارهایی از بافت اسکار هستند که وقتی بافت آندومتر مانند روی اندام ها رشد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند به هم می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌چسبند.

پزشکان گزینه های زیادی برای از بین بردن اندومتریوز دارند، اما هیچ دستورالعمل خاصی برای آن وجود ندارد. پزشک یک گزینه درمانی را بر اساس خطرات و مزایای روش‌های مختلف و وضعیت بیمار، انتخاب می‌کند. در بیشتر موارد، آنها کم تهاجمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ترین گزینه را انتخاب می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند. دو روش رایج جراحی عمومی، عبارتند از:

مطلب پیشنهادی : علل ایجاد کیست های دهان و دندان

جراحی لاپاراسکوپی:

این روش کم تهاجمی، که به آن جراحی سوراخ کلید نیز می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گویند، شامل یک برش بسیار کوچک، اغلب در ناف، انجام می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. از این طریق، جراح یک دوربین را در رحم قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهند تا ضایعات آندومتریوز را جستجو کنند. اگر آندومتریوز پیدا کنند، برش دیگری ایجاد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود و از ابزاری برای برداشتن بافت استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند. در برخی موارد، آنها از یک ربات برای کمک به جراحی استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند.

جراحی باز:

جراح یک برش بزرگتر در شکم ایجاد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند و هر بافت آندومتریوز را به صورت دستی برمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دارد. این جراحی معمولاً زمان بهبودی طولانی تری دارد، بنابراین اکثر پزشکان روش لاپاراسکوپی را ترجیح می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهند. افرادی که بافت آندومتر مانند در بسیاری از نقاط مختلف بدن دارند ممکن است به جراحی پیچیده تری نیاز داشته باشند. روش درمانی در این شرایط ممکن است شامل یک روش باز یا چندین جراحی مختلف باشد.

جراحان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند از تکنیک های مختلفی برای حذف اندومتریوز استفاده کنند. یکی از رایج ترین آنها جراحی الکتریکی است که از گرما برای تخریب یا خشک کردن بافت استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند.

برداشتن رحم (هیسترکتومی):

هیسترکتومی، رحم را همراه با بافت شبیه به آندومتر از بدن خارج می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند و خطر بازگشت آندومتریوز را کاهش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد. این تنها گزینه درمانی اجرا برای بیمارانی است که نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خواهند فرزند بیشتری داشته باشند و یائسه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند. برداشتن رحم احتمال عود و یا بازگشت آندومتریوز را از بین نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌برد. حتی پس از هیسترکتومی، اندومتریوز می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند دوباره رشد کند.

یک جراح می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند این جراحی را از طریق واژن و یا شکم انجام دهد. در برخی موارد، آنها ممکن است تخمدان ها را خارج نکنند، اما در برخی شرایط تخمدان ها، رحم، لوله های فالوپ و دهانه رحم را خارج می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند.

پیش آگهی جراحی برای اندومتریوز

موفقیت جراحی اندومتریوز متفاوت است و به نوع جراحی، شدت آندومتریوز و محل آن در بدن بستگی دارد. گاهی اوقات، جراح قادر به برداشتن تمام بافت مشابه آندومتر به یکباره نیست. حتی زمانی که آنها این کار را انجام دهند، بافت احتمالاً در طول زمان دوباره رشد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. پزشک ممکن است برای کاهش رشد بافت جدید مشابه آندومتر و کاهش نیاز به جراحی های بیشتر، داروهای بارداری هورمونی تجویز کند.

بسیاری از پزشکان تنها در صورتی عمل جراحی را توصیه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند که فرد ناباروری مرتبط با اندومتریوز داشته باشد یا علائم او با درمان های هورمونی بهبود نیابد. قبل از انجام جراحی، مهم است که بیمار از خطرات و مزایای جراحی خود اطلاع داشته باشد و آنها را درک کند. اگر فردی علائم ناباروری را نداشته باشد، ممکن است پزشک جراحی را توصیه نکند. بیماران بهتر است قبل از انجام جراحی سوالات زیر را از متخصص زنان خود بپرسند:

 کلینیک شبانه روزی آریا را در اینستاگرام دنبال کنید

• بهبودی چقدر طول می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کشد؟
• چه نوع جراحی را پیشنهاد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنید؟
• احتمال موفقیت جراحی چقدر است؟
• خطرات احتمالی ناشی از جراحی چیست؟
• گزینه های جایگزین برای جراحی کدام است؟

جراحی اندومتریوز نیاز به بیهوشی دارد، بنابراین بیمار قبل از عمل باید از خوردن غذا و آب خودداری کند و ناشتا باشد. فرد ممکن است درد داشته باشند و در اثر داروی بیهوشی احساس گیجی کنند، اما در بیشتر موارد، می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند همان روز مرخص شود و به خانه برود.

اگر جراحی پیچیده‌تر باشد یا فرد دچار عوارض شود، ممکن است نیاز به بستری در بیمارستان داشته باشد. بهبودی بستگی به نوع جراحی دارد، اما معمولاً فرد می‌تواند خیلی سریع به فعالیت‌های عادی خود بازگردد. با این حال، بهتر است برای چند هفته از ورزش، بلند کردن اجسام سنگین و سایر فعالیت‌های بدنی اجتناب کنند.