بررسی انواع مختلف کور رنگی
این سوال که چند نوع کوررنگی وجود دارد می تواند گیج کننده باشد. برای جذاب‌تر کردن موضوع، می‌توان تغییرات را به انواع ارثی و اکتسابی کوررنگی تقسیم کرد. قصد داریم در مطلب امروز سایت کلینیک شبانه روزی فولادشهر به مطالعه و بررسی انواع مختلف کور رنگی بپردازیم.
هفت تشخیص رسمی کور رنگی وجود دارد:
- چهار نوع مختلف کوررنگی در دسته قرمز-سبز قرار می گیرند،
- دو نوع در طیف آبی-زرد
- یک نسخه نوعی بینایی را توصیف می کند که کاملاً فاقد رنگ است.
چشم انسان شامل سه نوع مخروط مختلف است. مخروط های S (مخروط های جذب کننده با طول موج کوتاه) به ما کمک می کنند آبی را ببینیم، مخروط های M (مخروط های جاذب با طول موج متوسط) سبز را نشان می دهند و مخروط های L (مخروط های با طول موج بلند) نور قرمز را تفسیر می کنند. فقدان هر یک از سه نوع مخروط دلیل انواع مختلف کوررنگی است.
مطلب پیشنهادی برای مطالعه : عوامل و علائم بروز کیست های عملکردی تخمدان
فقط با این سه حساسیت به نور، ما می توانیم به معنای واقعی کلمه هزاران رنگ را ببینیم. افرادی که دارای هر سه نوع مخروط هستند که با ظرفیت کامل کار می کنند، تری کرومات نامیده می شوند (تری به معنای سه و کروما کلمه یونانی برای رنگ است). به همین ترتیب، بینایی طبیعی را می توان به عنوان تری کروماسی نامید.
انواع مختلف کوررنگی به طور کلی بر اساس ارثی یا اکتسابی بودن نقص بینایی تقسیم می شوند. همچنین انواع ارثی کوررنگی در گروه های قرمز-سبز و آبی-زرد، همراه با تک رنگی نادرتر (کوری رنگی کلی) گروه بندی می شوند.
انواع ارثی کوررنگی
اکثر افرادی که در دیدن طیف های مختلف نور مشکل دارند، دچار کوررنگی ارثی می شوند. ژن‌هایی که برای عملکرد صحیح مخروط کد می‌کنند و از والدین خود منتقل می‌شوند، دارای خطا هستند. به همین دلیل است که کوررنگی در خانواده ها رایج است.
تری کروماسی غیرعادی
کوررنگی ناشی از از دست دادن یا آسیب به یک یا چند نوع مخروط در شبکیه است. رایج ترین انواع کوررنگی در انسان تحت عنوان سه رنگی غیرعادی قرار می گیرد. به این معنی که یکی از سه نوع مخروط (قرمز، سبز یا آبی) در چشمان فرد آنطور که انتظار می رود عمل نمی کند. افرادی که کور رنگی دارند بسته به نوع کوررنگی که دارند فقط می توانند رنگ های خاصی را ببینند.
قرمز-سبز
انواع کوررنگی قرمز-سبز به چهار دسته مختلف تقسیم می شوند:
- پروتانوپیا (معروف به کور قرمز): افراد مخروط قرمز ندارند.
- پروتانومالی (معروف به قرمز-ضعیف): افراد مخروط قرمز دارند و معمولاً می توانند برخی از سایه های قرمز را ببینند.
- دوترانوپیا (معروف به سبز-کور): افراد مخروط سبز ندارند.
- Deuteranomaly (معروف به سبز-ضعیف): افراد مخروط سبز دارند و معمولاً می توانند برخی از سایه های سبز را ببینند.
در نهایت، انواع مختلف کوررنگی قرمز-سبز، همگی باعث می‌شوند که فرد دنیایی را ببیند که بقیه آن را سبز تیره با رنگ‌های آبی و زرد توصیف می‌کنند. رنگ های قهوه ای، نارنجی و قرمز به راحتی اشتباه گرفته می شوند و به طور کلی سایه های کم رنگ به سختی قابل تشخیص هستند.
زرد آبی
کوررنگی زرد آبی کمتر رایج است. دو نوع کوررنگی در این دسته هر دو تشخیص تفاوت بین آبی و سبز و همچنین زرد و قرمز را دشوار می کند. دو نوع کوررنگی زرد آبی وجود دارد:
- تریتانوپیا (معروف به آبی کور): افراد مخروط آبی ندارند.
- تریتانومالی (معروف به آبی ضعیف): افراد مخروط آبی دارند و معمولاً می توانند سایه های آبی را ببینند.
هر شش نوع این کوررنگی ناشی از یکی از سه نوع مخروطی است که تا حدی کار نمی کند. اگرچه افراد مبتلا به سه رنگی غیرعادی ممکن است در انتخاب میوه رسیده یا خواندن چراغ راهنمایی مشکل داشته باشند، اکثر افراد کور رنگی خود را با زندگی عادی وفق می دهند. از سوی دیگر، تک رنگی می تواند بسیار چالش برانگیز باشد.
تک رنگ (آکروماتوپسی)
آکروماتوپسی تنها در یک نفر از هر 33000 نفر رخ می دهد. افرادی که تک رنگی دارند اصلا رنگی نمی بینند. برای این افراد، جهان سیاه و سفید وجود دارد، بسیار شبیه تلویزیون های قدیمی. حساسیت همزمان به نور اغلب کارهای روزمره را به کارهای سخت تبدیل می کند. افرادی که علاقه مند به یادگیری بیشتر هستند باید به AchromaCorp.org مراجعه کنند و به گروه پشتیبانی آکروماتوپسیا در فیس بوک بپیوندند
تتراکروماسی
جالب است بدانید که برخی از زنان در واقع نوع چهارم مخروط جذب کننده نور را دارند. حدود ۱۲ درصد از زنان ممکن است “دید فوق العاده رنگ” داشته باشند، چهارمین مخروط به آنها اجازه می دهد ۱۰۰ برابر بیشتر از بقیه مردم رنگ ها را ببینند.
انواع اکتسابی کوررنگی
کوررنگی همیشه ارثی نیست. این می تواند توسط عوامل محیطی ایجاد شود و می تواند هر چشم را به طور جداگانه به درجات مختلف تحت تاثیر قرار دهد. دسته بندی های واقعی (همانطور که در بالا ذکر شد) یکسان هستند، اما علل اساسی کاملاً متفاوت هستند. برخی از راه های ایجاد کوررنگی عبارتند از:
- سن – کوررنگی آبی-زرد ظریف با افزایش سن ممکن است ایجاد شود. به سادگی، شفافیت لنز کمتر می شود و بر میزان نوری که به مخروط ها می رسد تأثیر می گذارد.
- مصرف الکل – کاهش تبعیض رنگ می تواند نشانه اعتیاد به الکل باشد که به ویژه رنگ آبی-زرد را تحت تاثیر قرار می دهد.
- ضربه مغزی – آسیب به سر یا سکته مغزی گاهی اوقات (هر چند به ندرت) می تواند منجر به کوررنگی شود.
- بیماری مزمن – افرادی که از بیماری های جدی مانند بیماری آلزایمر، لوسمی، بیماری پارکینسون و دیگران رنج می برند ممکن است به اشکال مختلف دچار کوررنگی شوند.
- مواد شیمیایی زیست محیطی – حتی در سطوح پایین، دی سولفید کربن و سرب می توانند باعث کوررنگی شوند.
اکثر افرادی که کوررنگ می شوند (برخلاف کسانی که با این بیماری متولد می شوند) توانایی درک برخی رنگ ها را حفظ می کنند، اما علائم ممکن است در طول زمان متفاوت باشد و در برخی موارد این بیماری می تواند به انواع جدی تر کوررنگی تبدیل شود، مانند تک رنگی.
کلینیک شبانه روزی آریا را در اینستاگرام دنبال کنید
میزان شیوع کوررنگی
سازمان غیرانتفاعی Color Blind Awareness آماری از انواع کوررنگی در سراسر جهان جمع آوری کرده است. طبق تحقیقات آنها، حدود 8 درصد از مردان و 0.5 درصد از زنان در سراسر جهان به نوعی کمبود دید رنگی دارند، اگرچه این اعداد بسته به میراث جمعیت تغییر می کند. مناطق عمدتاً سفیدپوست (قفقاز)، مانند کشورهای اسکاندیناوی، تمایل به نرخ بالاتری از انواع کوررنگی دارند (در محدوده 10-11٪ برای مردان)، در حالی که کشورهای جنوب صحرا تقریباً هیچ مورد کوررنگی در آنها ندارند. همه.
رایج ترین انواع کوررنگی آنهایی هستند که در دسته قرمز-سبز قرار دارند. در جمعیت کوررنگی، بینایی دوترومالوس (یا سبز-ضعیف) بسیار شایع ترین است. تفکیک رسمی به شرح زیر است:
- پروتانوپ ۱۲.۵%
- پروتانومالوس ۱۲.۵%
- Deuteranopes 12.5٪
- دوترومالوس ۶۲.۵%
تریتانوپ ها و افراد تریتانومال (با اختلال در طیف آبی-زرد) انواع بسیار نادری از کوررنگی را تجربه می کنند. بر اساس برخی برآوردها، این نوع کوررنگی از هر ۱۰۰۰۰ نفر تنها یک نفر را تحت تاثیر قرار می دهد. همچنین جالب است بدانید که کوررنگی زرد آبی مانند کوررنگی قرمز-سبز به جنسیت وابسته نیست. مردان و زنان به طور مساوی تحت تأثیر قرار می گیرند.