درمان علل رگ به رگ شدن مچ دست

درمان علل رگ به رگ شدن مچ دست

رگ به رگ شدن مچ دست آسیب بسیار شایعی است که می تواند برای افراد در هر سنی اتفاق بیفتد. این عارضه می تواند در اثر افتادن روی دست دراز یا خم شدن ناگهانی مچ دست ایجاد شود. اکثر پیچ خوردگی های مچ دست معمولاً به درمان های اولیه و مراقبت های خانگی (غیر جراحی) به خوبی پاسخ می دهند. در موارد شدید ممکن است نیاز به جراحی باشد. در این مطلب سایت کلینیک شبانه روزی فولادشهر به بررسی درمان علل رگ به رگ شدن مچ دست خواهیم پرداخت.

رگ به رگ شدن مچ دست زمانی اتفاق می افتد که بافت های نرمی که رباط ها نامیده می شوند آسیب دیده باشند. رگ به رگ شدن مچ دست به فشار روی رباط اشاره دارد. رباط ها نوارهای محکمی از بافت همبند هستند که استخوان ها را در کنار هم نگه می دارند. آنها می توانند در محدوده حرکتی نرمال کشیده و گسترش یابند. رباط‌های مچ دست در صورت وارد آمدن استرس غیرمعمول، مانند کشش بیش از حد یا فشار ناگهانی، ممکن است دچار رگ به رگ شدن شوند. اگر یک رباط کشیده یا پاره شده باشد، ممکن است برای بازگرداندن تحرک کامل مچ دست خود به درمان نیاز داشته باشید.

رگ به رگ شدن دست چیست؟

پیچ خوردگی و رگ به رگ شدن مچ دست معمولاً در اثر افتادن یا حرکت تصادفی در فعالیت های ورزشی ایجاد می شود. فشار غیرمعمول روی مچ دست، مانند افتادن روی دست می‌تواند باعث رگ به رگ شدن مچ شود. پیچ خوردگی ها می توانند از نظر شدت متفاوت باشند و بر اساس شدت آنها درجه بندی می شوند.

1. خفیف ترین پیچ خوردگی. زمانی اتفاق می‌افتد که رباط‌ها به طور غیرعادی کشیده می‌شوند اما پاره نمی‌شوند. این عمدتاً در حرکت تصادفی روزمره رخ می دهد.
2. رگ به رگ شدن های متوسط ​​که در صورت پارگی جزئی رباط ها اتفاق می افتد. از دست دادن عملکرد با این درجه از پیچ خوردگی همراه است.
3. شدیدترین پیچ خوردگی زمانی رخ می دهد که رباط ها به طور کامل پاره شوند. رگ به رگ شدن مچ دست درجه ۳ نیاز به مراقبت های پزشکی فوری دارد، زیرا ممکن است رباط هنگام پاره شدن تراشه ای از استخوان را با خود همراه داشته باشد (شکستگی ناشی از بیرون زدگی). این پیچ خوردگی ها معمولا نیاز به مراقبت های جراحی دارند.

ورزشکاران عموما بیشترین گروه آسیب پذیر در این زمینه هستند. در ورزش های تماسی مانند فوتبال، بوکس، کشتی و بسکتبال، خطر ابتلا به این آسیب می تواند افزایش یابد. علاوه بر این، اسکی بازان و ژیمناست ها در معرض خطر بالایی هستند زیرا از دستان خود برای گرفتن وسایلی مانند میله ها استفاده می کنند. فشار شدید وارد شده به مچ دست آنها را بیشتر در معرض آسیب قرار می دهد.

نشانه های رگ به رگ شدن مچ دست

علائم رگ به رگ شدن مچ دست بسته به شدت آن متفاوت است. شایع ترین علائم عبارتند از:

• تورم در مچ دست.
• میزان درد در زمان رگ به رگ شدن
• درد مداوم هنگام خم شدن یا حرکت مچ آسیب دیده.
• کبودی و تغییر رنگ پوست اطراف مچ آسیب دیده.
• حساسیت مچ دست به حرکت
• احساس “ترک” در داخل مچ دست.
• احساس گرمی یا تب مانند در پوست اطراف مچ دست.

توجه به این نکته مهم است که همه آسیب های جدی منجر به علائم قابل توجهی نمی شوند. بعنوان مثال افرادی که آستانه درد بالاتری دارند، ممکن است احساس کنند که آسیب آنها خفیف است ولی حتی اگر تورم مشاهده نکنند، ممکن است پارگی رباط باشد که نیاز به عمل جراحی دارد.

رگ به رگ شدن مچ دست ممکن است گاهی اوقات علائمی ایجاد کند که معمولاً توسط سایر آسیب‌های بالقوه جدی مانند شکستگی ایجاد می‌شود. اگر شکستگی ها در اسرع وقت شناسایی و درمان نشوند، ممکن است به درستی بهبود نیابند و در نهایت برای ترمیم صحیح آنها نیاز به جراحی داشته باشند. شکستگی ناشناخته (شکستگی مخفی) گاهی اوقات با رگ به رگ شدن مچ دست اشتباه می شود. در همه موارد به جز موارد بسیار خفیف توصیه می شود که اگر احساس می کنید مچ دست تان پیچ ​​خورده است، برای تشخیص دقیق و بموقع حتما با پزشک متخصص مشورت کنید.

نحوه تشخیص رگ به رگ شدن مچ دست

تشخیص معمولاً در چندین مرحله انجام می شود:

• پزشک شما در مورد علائم و سابقه پزشکی شما در طول معاینه فیزیکی سوال خواهد کرد. آنها سوالاتی مانند زمان شروع درد، اینکه آیا اخیراً زمین خورده اید یا تصادف کرده اید، آیا ورزش تماسی انجام می دهید، و اینکه آیا درد هنگام انجام هر حرکت یا فعالیتی تشدید می شود، می پرسند.
• پزشک بازو و دست شما را معاینه می کند تا مطمئن شود که هیچ استخوانی نشکسته باشد. در مورد بی حسی دست یا حساسیت در نواحی خاص سوال خواهند کرد. گاهی اوقات تشخیص پارگی رباط جزئی سخت است اما در صورت عدم درمان می تواند به ناتوانی مزمن تبدیل شود.
• اگر دو مرحله اول برای رسیدن به نتیجه کافی نباشد، پزشک ممکن است آزمایش های تصویربرداری مانند اشعه ایکس را برای تعیین اینکه آیا مچ دست شما پیچ خورده است و تا چه حد ممکن است پیچ خورده تجویز کند. اگرچه اشعه ایکس آسیبی به رباط را نشان نمی‌دهد، اما می‌تواند نشان دهد که آیا استخوان‌هایی نیز به دلیل پیچ خوردگی شکسته شده است یا خیر.
• MRI، سی تی اسکن یا آرتروگرام ممکن است در موارد شدید تجویز شود.

درمان های غیر جراحی برای رگ به رگ شدن مچ دست

پیچ خوردگی خفیف مچ دست را می توان در خانه از طریق P.R.I.C.E درمان کرد. پروتکل ( محافظت، استراحت، یخ، فشرده سازی، بالا بردن):

• محافظت از مفصل برای جلوگیری از آسیب بیشتر و اجتناب از فعالیت هایی که به مچ دست فشار وارد می کند.
• حداقل ۴۸ ساعت به مفصل استراحت دهید. استراحت یعنی محدود کردن تمام حرکات غیر ضروری.
• محل جراحت و درد را سرد کنید تا تورم کاهش یابد. یخ باید هر ۲۰ تا ۳۰ دقیقه در یک دوره چند ساعته در روزهای بعد از آسیب روی مچ آسیب دیده اعمال شود. سرمای تولید شده توسط یخ به کاهش تورم و کاهش ناراحتی کمک می کند. هرگز نباید یخ را مستقیماً روی پوست مالید زیرا می تواند منجر به سرمازدگی و سایر عوارض شود. تکه های یخ یا کیسه های یخ را ب اید داخل حوله قرار دهید و محکم بپیچید.
• تورم را با باند کشی فشرده کنید. مچ دست آسیب دیده باید با استفاده از وسایلی مانند بانداژهای تخصصی، آتل ها یا گچ ها فشرده شود. این کار از مچ آسیب دیده محافظت می کند و از حرکت غیر ضروری آن جلوگیری می کند.

 کلینیک شبانه روزی آریا را در اینستاگرام دنبال کنید

• آسیب را بالاتر از سطح قلب قرار دهید. این جریان خون را در مچ آسیب دیده کاهش می دهد به طوری که تورم را کاهش میدهد.
• پیچ خوردگی های متوسط ​​تر ممکن است نیاز به بی حرکتی با آتل مچ دست حداقل برای یک هفته داشته باشد. مهم است که مچ دست خود را در آتل نگه دارید و به دستورات پزشک خود گوش دهید تا از آسیب بیشتر جلوگیری کنید. پزشک شما همچنین ممکن است از شما بخواهد که برخی از تمرینات کششی را برای بازیابی تدریجی حرکت کامل در مچ دست انجام دهید یا تحت فیزیوتراپی قرار بگیرید که برای جلوگیری از ضعیف شدن مچ یا از دست دادن دامنه حرکتی آن طراحی شده است.

روش های جراحی برای درمان رگ به رگ شدن مچ دست

در شدیدترین موارد، رگ به رگ شدن مچ دست ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد. برای یک رباط کاملاً پاره شده، روش جراحی شامل اتصال رباط به استخوانی است که در طول آسیب از آن پاره شده است.

تمرینات توانبخشی بعد از جراحی به تدریج برای تقویت مچ دست و بهبود تحرک معرفی می شوند. زمان بهبودی مورد انتظار پس از عمل جراحی بین ۶ تا ۸ هفته است، اگرچه این دوره بسته به فرد متفاوت است. بیماران برای بازیابی قدرت و تحرک پس از عمل به فیزیوتراپی نیاز دارند.