جراحی لثه و دندان عقل

آیا بیماری لثه خود به خود بوجود می آید؟
آیا غفلت و سهل انگاری انسان موجب آن می شود یا اینکه عوامل دیگری مانند ارث باعث ایجاد آن می شود؟
و بالاخره چگونه می شود از بروز آن جلوگیری کرد؟ این بخش از این مطلب مختص به این موضوع داشت و هدف این است که پاسخ مناسبی به علاقمندان داده شود.
عامل اصلی بیماری لثه پلاک میکروبی یعنی همان عاملی است که باعث پوسیدگی دندان ها هم می شود با این تفاوت که اسیدهایی که از طریق فعالیت های میکروب ها در پلاک میکروبی تولید می شود باعث پوسیدگی دندان و دیگر ترکیبات سمی تولید شده از پلاک میکروبی موجب ایجاد بیماری های لثه می شود.
از میان این مواد سمی آندوتوکسین ها بیش از دیگر مواد موجب بروز بیماری های لثه می شوند. آندوتوکسین ها سمومی هستند که از باکتری های بیماری زهی موجود در پلاک دندان (پلاک میکروبی) ترشح شده و در محیط اطراف لثه پخش می شوند این سموم موجب تورم لثه و در واقع یک بیماری پیشرفته ی پریودنتال می گردند. بنابراین بیماری پریودنتال باعث همان پوسیدگی یک بیماری عفونی باکتریالی می باشد که با تورم لثه آغاز می شود تورم لثه در صورتیکه با روش های پیشگیری کنترل نشود پیشرفت نموده و به یک بیماری پیشرفته پریودنتال تبدیل گردیده که فقط با جرمگیری و جراحی لثه در این مرحله علاوه بر تورم لثه و خونریزی از آن تخریب استخوان آلوئلول هم وجود دارد.

چگونگی کشیدن دندان عقل

قبل از اقدام به کشیدن دندان عقل، ابتدا باید عکس OPG  از فک و دندان خود تهیه کنید.
عکس OPG  یه تصویر کلی از استخوان های فک و موقعیت دندانها را نشان میدهد که برای تشخیص دقیق درمان گرفته می‌شود. کشیدن دندان عقلی که به طور کامل رشد کرده و از لثه بیرون زده است نیازی به جراحی ندارد و به راحتی همانند دندانهای دیگر کشیده میشود، اما اگر دندان عقل  در استخوان فک نهفته باشد و به طور کامل از لثه بیرون نزده باشد باید لثه را برش داده و جراحی انجام شود، ممکن است حین انجام جراحی مجبور به برداشتن مقداری از استخوان فک که روی دندان قرار گرفته بشویم. بعضی مواقع با برداشتن قسمتی از دندان می توان تعداد قسمت‌هایی از استخوان فک که باید خارج شوند را به حداقل رساند.