بررسی انواع مختلف کلاژن در بدن
بالاترین لایه پوست، معروف به اپیدرم، مسئول کنترل از دست دادن آب سلول‌ها و بافت‌ها است. بدون این لایه‌ی محافظ، آب بدن به سرعت از دست می‌رود. درست در زیر اپیدرم، لایه‌ی دوم یعنی درم قرار دارد. در مطلب امروز سایت کلینیک آریا فولادشهر (کلینیک شبانه روزی فولادشهر) انواع مختلف کلاژن در بدن را مورد بررسی قرار می دهیم.
درم حاوی رگ‌های خونی، اعصاب و فولیکول‌های مو است و از پروتئینی به نام کلاژن تشکیل شده است. این پروتئین شبکه‌ای از فیبرها را تشکیل می‌دهد که چارچوبی برای رشد سلول‌ها و رگ‌های خونی فراهم می‌کند. در واقع، کلاژن به عنوان ساختار پشتیبانی پوست عمل می‌کند. هیپودرم، لایه‌ای از چربی و بافت همبند است که حاوی رگ‌های خونی بزرگ‌تر، عصب‌ها، غدد عرق و غدد چربی است. این لایه وظیفه‌ی حفظ گرمای بدن و محافظت از اندام‌های حیاتی بدن را بر عهده دارد.
کلاژن فراوان‌ترین پروتئین در بدن است. این پروتئین یکی از مهمترین عناصر سازنده‌ی استخوان‌ها، پوست، عضلات، تاندون‌ها و رباط‌ها است. همچنین در بسیاری از قسمت‌های دیگر بدن از جمله رگ‌های خونی، قرنیه و دندان نیز یافت می‌شود. می‌توان آن را به عنوان چسبی در نظر گرفت كه سلول‌های مختلف را در کنار یک دیگر قرار می‌دهد. واژه‌ی Collagen، از کلمه‌ی یونانی kólla گرفته شده است که به معنی چسب است. حداقل 16 نوع کلاژن وجود دارد که چهار نوع اصلی آن مهمترین و بیشترین نقش را در بدن دارند. به ترتیب می‌توان به معرفی هرکدام از آنها پرداخت:
کلاژن نوع ۱:
کلاژن نوع ۱ تقریباً ۹۰ درصد از کلاژن بدن انسان را تشکیل می دهد و از الیاف بسته بندی شده و متراکمی ساخته شده است. ساختار پوست، استخوان، تاندون‌ها، غضروف‌های فیبری، بافت همبند و دندانها از کلاژن نوع ۱ تشکیل شده اند.
کلاژن نوع دو:
این نوع الیاف بازتر و آزادتری هستند. در غضروف الاستیک یافت می‌شود و به عنوان بالشتک شناخته می‌شود، نقش محافظت از مفاصل را دارد.
کلاژن نوع ۳:
این نوع از ساختار عضلات، اندام و عروق پشتیبانی می کند.
کلاژن نوع ۴:
نوع چهارم با بافت بازتری که دارد می تواند نقش فیلتر را ایفا کند، این لایه بیشتر در پوست شما قابل مشاهده است. یکی از نشانه های قابل مشاهده از ضعف و کاهش سطح کلاژن شل شدگی پوست، تحلیل غضروف ها و درد مفاصل است. به این معنی که با افزایش سن کلاژن سازی در بدن کاهش می یابد.
عوامل تخریب کننده کلاژن بدن
شاید اجتناب از عواملی که باعث تخریب این پروتئین مهم می‌شوند، بیش از هر چیزی اهمیت داشته باشد. این موارد عبارت‌اند از:
شکر و کربوهیدرات های تصفیه‌شده:
شکر قابلیت خود ترمیمی کلاژن را مختل می‌کند. تا جایی که می‌توانید میزان مصرف شکر و کربوهیدرات‌های تصفیه‌شده را کاهش بدهید.
نور آفتاب بیش از اندازه:
پرتو فرابنفش باعث کاهش تولید کلاژن می‌شود. خود را بیش از اندازه در معرض نور آفتاب قرار ندهید.
سیگار:
سیگار کشیدن هم تولید کلاژن را کاهش می‌دهد. این کار بر فرایند درمان و بهبود زخم ها تأثیر می‌گذارد و منجر به ایجاد چین و چروک می‌شود.
برخی بیماری‌های خود ایمنی:
مانند بیماری لوپوس نیز باعث تخریب این پروتئین می‌شوند.
صفحه ی رسمی اینستاگرام کلینیک شبانه روزی فولادشهر را مشاهده نمایید.