معرفی اختلالات بالینی در کودکان
اختلالات بالینی در کودکان عبارتند از:
۱. بیش فعالی در کودکان
از ۷ تا ۸ درصد کودکان مدارس ابتدایی به اختلال کم توجهی بیش فعالی دچار هستند . در تشخیص بیش فعالی به عنوان نشانه های اصلی آن می توان به موقعیت هایی که کودک به توجه مستمر نیاز دارد ، اشاره کرد .
از سایر خصوصیات می توان به میدان توجه کوتاه و حواس پر تی اشاره کرد .
در مدرسه این نوع کودکان قادر به انجام عکس العمل ها نبوده و نیازمند توجه بیشتری از سوی معلمین هستند. آن ها در خانه اغلب از خواسته های والدین پیروی نمی کنند و ممکن است برای تکمیل تکالیف نسبتا ساده لازم شود والدین چند بار به آن ها گوشزد کنند .
این کودکان دچار بی ثباتی هیجانی بوده و تحریک پذیر هستند .
خصوصیاتی که بیش از همه در این اختلال ذکر می شود به ترتیب شیوع عبارت اند از :
- بیش فعالی
- کم توجهی
که با نشانه هایی از قبیل:
- میدان توجهی کوتاه
- حواس پر تی
- در جا ماندگی
- ناتوانی برای تمام کردن تکلیف
- تمرکز ضعیف
می باشد . و همچنین تکانش گری که نشانه هایی از قبیل اقدام قبل از اندیشیدن ، تغییرات ناگهانی فعالیت ، ضعف سازماندهی و از جا پریدن در کلاس می باشد .
۲.اختلال یادگیری اختصاصی کودکان
به عنوان یک اختلال عصبی رشدی می باشد و مشخصه آن مشکلات پایدار در زمینه یادگیری مهارت های تحصیلی مربوط به خواندن ، بیان نوشتاری و ریاضیات است که در اوایل کودکی شروع می شود و با توانایی هوشی کلی کودک هم خوانی ندارد .
روش های درمانی و آموزشی نظیر روش های چند حسی که کودک از حواس مختلف یادگیری استفاده می کند تا یادگیری بیشتر و با کیفیت بهتری انجام گیرد ، روش آموزش شناختی برای درمان اختلال یادگیری کودکان که توجه به تغییر افکار پنهانی و رفتار آشکار است.